Yüreğimden vur(ul)du(m)...

Bazı aşklar, her giydiğinde ayağını vuran ayakkabılar gibidir...

Aklına her geldiğinde yüreğinden vurur, canını yakar... Ne yaparsan yap geçmez sancısı, sızısı...

Kendi gider de izi kalır yüreğinde. Yıllar geçse de unutulmaz bazı aşklar hep özel kalırlar, hep güzel hatırlanırlar...

Sonrasında yeniden sevebilir insan, yeniden açabilir yüreğini bir başkasına ama bilir ki o hep olacak, o hep en güzeli olarak kalacak. Çünkü bilir ki bir daha kimse onun gibi dokunamayacak yüreğine...

Mutlu başlayıp mutsuz sonlara mecbur olan, ne yaparsan yap olduramayacağını bildiğin, yarım kalmaya mecbur ve yarım kaldığı, yarım bıraktığı için unutulmayacak olan hikayeler...

Herkesin vardır mutlaka aklına her geldiğinde gözlerinin uzaklara dalmasına, keşkelerle iyi kiler arasında gidip gelmesine sebep olan ve şimdiki naylon sevdalara baktığında gerçek bir sevda yaşadığı için şükrettiren ama yüreğini vuran kırık dökük bir aşk hikayesi...   

"...Ne güzeldi değil mi yaşadıklarımız
Ne güzeldi
Artık ne sen ne de ben
Bulamayız o günleri
Bazen düşünüyorum da
Bende de yanlış bir şeyler vardı galiba diyorum
İkimizde kıymetini bilemedik bir şeylerin
Hatırlarmısın akşam olur
Mumlarımızı yakardık
Sen kokunu sürerdin
Oda sen kokardı
Olmadık şeylere güler
Durup dururken ağlardık
Güzel havalarda sokaklara çıkardık
Bir de kar yağınca kar topu oynardık seninle
Sen iskambil kağıtlarından fal bakardın
İsteğin çıkmadığında
Kağıtları bir daha karardın

Çok kızardın sigara içtiğime
Ve içkime karışırdın
Uzun uzun zararlarını anlatırdın bana
Arasıra rejim yapardın
Tartı bir doğru tartsa
Bir yanlış tartardı
Yani onunla da anlaşamazdın..."