Artık kimse masum değil...
Artık kimse eskisi kadar cesur değil...
Artık herkes hesaplar yaparak yaklaşıyor birbirine...
Artık bütün ilişkiler alışverişten ibaret...
Artık herkesin maskeleri var...
Artık herkes kırıyor, yıkıyor...
Artık herkes güvensiz...
Artık herkes sevmekten korkuyor...
Artık herkes yalnız...
Artık herkes mutsuz...
Oysa ne de güzeldir sevmek...
Birinin gözlerinde kendini görmek, mutluluğu görmek...
El ele tutuşmanın verdiği güç...
Güzeldir "sevgili" olmak...
Güzeldir sevdiğinin "can"ı olmak...
Korkmamak gerek, sahip çıkmak gerek sevdiğine...
Yaşamak gerek...
Yaşamak ve mutlu olmak varken ne gerek var korkmaya, ne gerek var yaşanamayanlara üzülmeye, kahretmeye...
"Zaman nasıl akıp gidiyor
İnsanlar maskelerini ne çok seviyor
Yıllarca bir yalanla bir ömür geçiyor da
Hiç kimse yok bir tek günü sonuna kadar yaşamaya
Mecbursun yalnızlığa
Oysa sevgili, bir tek sevgili
Nasıl değiştirir dünyanın gerçeğini
İçimdeki fırtına ele geçirdi beni
Bir gün baktım hiç korkmadan aynaya
Orda yeniden gördüm kendimi
İşte sevgili, bir tek sevgili
Nasıl değiştirir dünyanın gerçeğini
Şimdi asla pişman değilim
Yaşadığım herşeyin bedelini ödedim
Nasıl olsa bir gün gelir duygular bulur yerini
Hem cehennem, hemde cennet yeryüzünün mevsimleri
O kadar şey değişti ki
Artık kimse masum değil
Duygular çok eskidi
O zamanlar biz ne güzel çocuklardık
Dünyaya aydınlık gözlerle bakardık
Ve işte o zaman kırdığın bu kalp
Şimdi kırıyor başka kalpleri
Aşkta kazanmak dedikleri kaybetmektir bir çok şeyi"
Sen çok yaşa Murathan Mungan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder