Sustuklarım...

Yazdıklarımın yanında bir de yazmadıklarım, yazamadıklarım var...

Sadece sana saklıyorum ben onları...

Hayatın içinde yoğrulduğunda ve yorulduğunda, "büyüdüm" ben artık dediğinde paylaşmak üzere şimdilik ben de emanetlerin...

Büyümek senin sandığın gibi yaşlanmak olsaydı keşke...

Araf...

Hep diyorum ben yorgun bir kadınım diye. Hayat ziyadesiyle yordu, yoğurdu beni. Bundan daha kötüsü olamaz dediğimde gülerek "sana öyle geliyor al bakalım" dedi hep. O dalgasını geçti ben ruhumda yarattığı dalgalarla boğuşurken. O yordukça yoğruldum ben ve bu mücadelenin sonunda da ortaya böyle yorgun ama inatçı bir kadın çıktı. 

Kimilerine göre dengesizim, ki bu doğrudur. Zaman zaman ben bile şaşırıyorum kendime. Ama bilmiyorlar ki bunun pek çok sebebi var. Anlatsam anlamazlar üstelik. Çünkü ateş düştüğü yeri yakarmış. Anlaşılmayı da beklemiyorum aslında artık, saygı duyup böyle kabul etsinler yeter. 



Kimilerine göre çok kimilerine göre "yok artık" dedirtecek hikayelerim var benim de hayata dair. 




Kimileri gülüp geçerken dertlerine kimileri de yarı deli yarı aklı başında bir hal alıyor işte ben gibi. 




Gecesi gündüzüne karışmış gibi... İki arada bir derede kalmış gibi...




Belki de sen gibi...

Duman duman yalnızlık...

Yastığa başınızı koyduğunuzda aklınıza gelen ve size tüm günün yorgunluğunu, sıkıntısını unutturan bir sevdiğiniz varsa eğer

Güne sıcacık bir "günaydın" mesaıyla başlıyorsanız eğer

En yoğun, en stresli anlarınızda varsa bir "seni seviyorum" diyeniniz varsa eğer

En hüzünlü şarkılar bile gülümsetebiliyorsa sizi şanslısınız demektir...

Arkanıza yaslanın ve tadını çıkartın...

Ama sizde benim gibi hüzünlü şarkılar dinlerken gözlerinizden akan yaşları kendiniz siliyorsanız eğer yalnızsınız demektir

Arkanıza yaslanın ve bir sigara daha yakın...