17 Kasım 2017 Cuma

Kökleri kuruyasıca mütecavizler...

Hangimiz yaşamadık ki taciz denen gerçeği. 

O kadar çok geldi ki başıma hangi birini yazayım bilemiyorum. Yatma teklifini kabul etmediğim için beni işten atan patronumu mu, markette mini eteğimin altından kameraya çekmeye çalışan şerefsizi mi, toplu taşıma araçlarında defalarca başıma gelen elle tacizleri mi yoksa sırf tek başıma bir dükkanı işletmeye çalışırken güya bana kol kanat germek isteyen yavşak bir adamın yaptığını mı yazayım bilemedim... Türkiye mahkemelerinde şahsıma ait tek dava da taciz davasıdır. Sonuç var mı derseniz elbette yok... Dinliyorlar, ayıplıyorlar ve sizi gönderiyorlar...

Onca şey yaşayıp ölmediğime göre gene de şanslı sayılıyorum galiba...

Eğer "KADIN"san;

Güçlü olacaksın
Akıllı olacaksın
Anlayışlı olacaksın
Özverili olacaksın
Çalışkan olacaksın
Güler yüzlü olacaksın
Ahçı olacaksın
Temizlikçi olacaksın
Dik duracaksın
Çocuk olacaksın
Anne olacaksın
Namuslu olacaksın

Ama her şeyden önemlisi ne yaşarsan yaşa SUSACAKSIN...

Hep susmayı öğrettiler bize. Hakkını aramayı, kendisi savunmayı öğretmek yerine "sen ayıplanırsın, erkeğe bir şey olmaz senin adın çıkar" diye hep susturdular bizi. Senin adının orospuya çıkmasına sebep olan şeyin erkeğin elinin kiri olmasına ses çıkarmamayı destur edinerek büyütüldük biz. "Erkektir yapar" dediler de "sen de kadınsın hakkını ara" diyen olmadı hiç. Kadına zulmedeni cezalandırmak yerine kadını onunla evlendirerek cezalandırdılar bizi.

Adam olmayı iki bacak arasındaki et parçasına sahip olmak sanıyor bazıları ne yazık ki. Ama yetmiyor arkadaşım, yetmiyor. O et parçası sadece senin cinsiyetini belirliyor ADAM lığını değil...

Eğer "ADAM" san 

Kendi anana,bacına, karına, kızına yapılmasını istemediğini başkasının anasına, bacısına, karısına, kızına yapmayacaksın
Senden sadece fiziken zayıf olan birine karşı güç gösterisinde bulunmayacaksın
Açgözlü olmayacaksın
Saygı duyacaksın, koruyacaksın ve hepimizin emanet olduğu dünyada "emanet"e yan gözle bakmayacaksın... 

Biter mi bu tacizler? Belki bir gün İNSAN olduğumuzu hatırlarsak biter ama gün geçtikçe azalıyor inancım "bana dokunmayan yılan bin yaşasın"cılar çoğaldıkça...

19 Ocak 2017 Perşembe

Yokken de var olur bazıları...

Yüreğinde olmak istediğim biri var...

Benim her sabah kalktığımda ilk aklıma gelenim olduğu gibi ilk aklına geleyim istediğim, geceleri uykudan önce düşlerime ortak ettiğim gibi ortak etsin istediğim biri var...

Aklıma her gelişinde hem içimi burkanım hem yüzümü gülderinim...

Yaşadıklarımızı unutmadığım, unutamadığım ve yaşayamadıklarımıza hayıflandığım biri var...

Yıllar geçse de üzerinden her gördüğümde yanaklarımı al al yapanım...

Çalan her telefona "keşke o olsa" dediğim ama hiç aramayan biri var...

Ben koşa koşa gitmeye hazırken dönüp de ardına bakmayanım...

Yerine koymaya çalıştığım herkeste, her şeyde onu aradığım biri var...

Yokluğumu hiç hissetmeyenim, hissetse de göstermeyenim...

İçimden hiç atamadağım biri var...

Ne yaparsan yap kaderin önünde geçilmiyormuş dedirtenim...

Ellerini hiç tutmadığım ama her noktasını ezbere bildiğim biri var...

Konuşamadığım her şeyi aklımın bir köşesinde biriktirdiğim, konuşmayı çok özlediğim biri var...

Birlikte vakit geçirmeyi sevdiğimiz, birlikteyken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığımız ama aslında birlikte olamadığım biri var...

Birbirimize baktığımızda gördüklerimizin çok farklı olduğunu biliyorum. Keşke aynı bakabilseydik hayata ki sana göre biz çok aynıyız. Ben senin bu dünyadaki kadın halinim, oysa ben sadece seni seven bir kadınım... Sen kafamı sevip öperken ben senin kokunu biriktiriyorum her defasında. Sen gülerken kahkahanı kazıyorum hafızama, bir daha ne zaman göreceğimi bilemediğimden... 

Senden de öğrendiğim çok şey var. Mesela "bir insan varlığına rağmen nasıl yok olurmuş"u senden öğrendim ben tıpkı çok iyi anlaşsan da, birbirini beğensen de, omzunu başına koyup kucağında uyusan da "olmuyorsa olmayacağını" senden öğrendiğim gibi...

Bu kadar yokken nasıl da varsın her anımda ne garip değil mi? Ya benim bu kadar varken yok oluşuma ne demeli?

Her bildiğim gerçeğe rağmen özlemeye, sevmeye engel olamadığım biri var...

6 Ocak 2017 Cuma

Adam dediğin...

Adam dediğin kandırmaz sevdiğini...

Adam dediğin gözünün içine baka baka sıralamaz yalanlarını...

Adam dediğin her kadına dağıtmaz mavi boncukları bir bir...

Adam dediğin ya göründüğü gibi olur ya da olduğu gibi görünür...

Adam dediğin sonrasında altında kalacağı, boyundan büyük laflar etmez...

Adam dediğin kaçmaz bir korkak gibi sıkıştığında...


Adam dediğin inkar etmez yaşadıklarını işine gelmediğinde...

Adam dediğin bile bile yakmaz sevdiğinin canını...

Adam dediğin eri olur verdiği sözlerin...

Adam dediğin harcamaz sevdiklerini kendi çıkarları uğruna...

Adam dediğin bilir güvenmenin sevmekten önce geldiğini...

Adam dediğin bilir erkek olmakla adam olmak arasındaki farkı...

Adam dediğin bilir ki önce insan olmalı sonra adam...

Adam dediğin hayal kırıklığı olmaz kimsenin...

Adam gibi bir adam girmişse bir vakitler hayatınıza bilirsiniz kime adam kime erkek denir... Bilirsiniz tuttuğu eli bırakmamak için ne çok mücadele verdiğini ve bilirsiniz eğer isterse bir adamın neler yapabildiğini...  

Ne olursanız olun ama önce "İNSAN" olun ve kimsenin hayal kırıklığı olmayın... Zira geride bıraktığınız o hayal kırıklığını onarmak ve birilerine yeniden güvenebilmek hiç de kolay olmuyor...