İnsanlar ne zaman insan olmaktan çıktılar da o masum canlara eziyet etmeye başladılar? Dünden beri gitmiyor o görüntü gözlerimin önünden. Tiksindiğim bir böceği bile öldürmeye kıyamayan benim gibi biri için bu görüntüler fazlasıyla dayanılmaz.
Eskiden beri vardı belki böyle caniler, vicdansızlar ama biz artık tüm hayatımız haline gelen sosyal ağlar sayesinde farklarına varıyoruz sanırım. Böylelerine insan bile diyemiyorum. Hiç acımadan işkence yaptıkları o canlar değil hayvan olan, asıl hayvan ta kendileri. Herhalde bana verseler o "hayvan"ları gözümü kırpmadan aynı işkence yönetimi uygulardım kendilerine.
Uzun zamandır televizyonda haberleri izlememe gibi bir kararım var. Çünkü gördüklerimi kaldırmıyor artık ne ruhum ne yüreğim. Birileri bir yerlerde masum çocukları gözlerini kırpmadan öldürüyor, birileri de bir yerlerde masum canlara kıyıyor. Belki bazılarınız kızacaktır bana insanlarla hayvanları bir mi tutuyorsun diye. Benim için yeryüzünde yaşayan tüm canlılar eşit. Ne dinleri, ne ırkları ne de türleri önemli değil. Neticede hepimizi yaratan aynı. O yüzden suçu ve günahı olmadan öldürülen her can yakar benim canımı.
Beddua etmemeye özen gösteririm her zaman. Canımı yakan herkesi Allah'a havale ederim ama günahsız canları alan herkese gönderiyorum en sağlamından beddualarımı.
O kirli elleriye, kirli vicdanlarıyla nasıl yaşıyorlar bilmiyorum ama inanıyorum ki İlahi Adalet, günü geldiğinde soracak hepsinden bu faili belli cinayetleri teker teker...