2 Ekim 2012 Salı

Ben de böyle değildim...

Tam da işlerimi bitirmiş çıkmaya hazırlanırken şeytan mı dürttü de buldum bu şarkıyı anlamadım ki.

Her birinde kendi yaşanmışlıklarımdan izler bulduğum ve her birini ayrı ayrı sevdiğim şarkıların sahibi bu gruba, Zakkum'a aşığım ben. 



İlk defa dinledim ve ilk seferinde ağlattı beni. Ben yazsaydım tam da böyle yazardım ama nerede ben de o yetenek. Olsun birileri yazıyor, söylüyor bana da eşlik etmek düşüyor işte.

Anlatın nolur tek tek bana
Değiştim mi ben, ben böyle miydim
Bu kadar mıydı mutlu günler
Kimim kaldı ah, beni kim dinler

Anlatın, tükendim mi ben
Ben böyle ağlamazdım yakışmazdı
İlk damla ah , ne zaman aktı
Böyle miydim, Böyle miydim

Ben böyle değildim
Böyle değildim
kaçamıyorum
buluyor beni
kendi yaşlarımla
boğuyor beni
boğuyor beni

Ah nerede yirmili yaşlarım
Yoruldu kalbim ben böyle değildim
İlk bahardım hiç üşümezdim
Buz kesiyor artık günlerim

Ben böyle değildim
Böyle değildim
kaçamıyorum
buluyor beni
kendi yaşlarımla
boğuyor beni
boğuyor beni

Durduramıyorum, yetmiyor gücüm
Liğme liğme geçen gündüzüm
Sonuna geldim, kapandı devrim
Artık dizlerimin üstündeyim

Son Söz:
"Tersten esiyor artık hayat rüzgarı
Siz bilmezsiniz ben böyle değildim"


Ben de böyle değildim... Yaş ilerledikçe yaşanmışlıkların verdiği tüm izler saçına düşen aklar, yüzündeki kırışıklar ve gözlerindeki yaşlar olarak bir bir çıkıyor gün yüzüne... 

6 yorum:

  1. Evet Zakkum'u ben de seviyorum, güzel şarkılar yapıyor. Sanırım pek çoğumuz böyle değildik ama böyle "Oldurulduk" diye düşünüyorum. Yaş ilerledikçe bazen masumiyetlerimizi çok mu kaybettik sorusu hep akla geliyor, ama onlar iyi dile getirmişler, ben seviyorum Zakkum'u.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biz böyle değildik yaşarken olduk...
      Hayat herkese farklı sürprizler yapıyor kimi güzel kimi acı... Onların bileşkesi de yaş ilerleyince bir hüzün olarak yerleşiyor sanırım yüreklerimize... Ama olsun her yaşanmışlık bir tecrübe acı da olsa...
      İyi ki varsın Zakkum diyelim o zaman ;)

      Sil
    2. Merak etme huysuz ve tatlı kız 35 yaş üstü hatta belki 30 üstü bile bir çok insan bu ve bunun gibi parçalarda kendini buluyordur. Bunu "büyümenin dayanılmaz gerçekleri" diye de adlandırabiliriz. Yalnız değilsin güzel insan ...

      Sil
    3. Ben sevmedim bu büyüme işini hem de hiç... Hem kayıpların çoğalıyor hem de ceplerindekiler...

      Sil
  2. Çok haklısın benimde sevdiğim söylenemez ancak kaybetmediklerim var hala ve onlarla yaşama şansım varken her saniyesinin tadını çıkarmaya çalışıyorum :)İYİ Kİ VARLAR

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de bunu yapmaya çalışıyorum tüm olumsuzluklara rağmen :)

      Sil