Ben"cil"lik...

Büyümek böyle bir şeydir belki de... Büyüdükçe hem güçleniyor hem de zayıflıyor insan. Güçlü insan sıfatını kazanmışsan eğer sana bir şey olmaz sanıyorlar oysa ki bilmiyorlar belki de en çok güçlülere oluyor olanlar. Dik durmaya alışık olduğun için, her şeyin üstesinden kendin geldiğin için, kimseden yardım istemediğin için, bazılarının beklediği "aciz" durumuna ne olursa olsun düşmediğin için geldikçe geliyorlar üzerine. Belli etmiyoruz diye, kendi yaralarımızı kendimiz sarıyoruz diye canımız hiç yanmıyor diye düşünmeniz ne büyük yanılgı. Belki de en çok yenilgi bu dik duruşların altında gizlidir. Belki de o yenilgiler dik duruşumuza sebep olduğu kadar içten içe eritiyordur bizi. Umarsız göründüğü için kahkahalarımız içinde sakladığımız göz yaşlarını görmüyorsunuzdur belki de. 

Çok daha zor günlerim oldu geçmiş zamanlarda ama bu yıl yıprandığım kadar yıpranmamışım meğer... Nasıl da yorgun hem bedenim, hem yüreğim... Pandemisi, ekonomisi, hastalıkları ve gereksiz bir sürü insan kabalıkları ziyadesiyle yordu beni bu yıl. Tahammülsüzüm epeydir herkese ve her şeye. Kimseler üzmesin, kırmasın istiyorum artık beni. Eskiden gülüp geçtiğim şeylere dolmasın istiyorum artık gözlerim. Ve ben eski beni çok özlediğimi fark ediyorum. Güldüğüm zamanların üzüldüğüm zamanlardan daha çok olduğu zamanları...

Hayat akıp gidiyor ve ben bir köşeden izliyorum akıp giden yıllarımı, yaşlarımı. Yapmak isteyip yapamadıklarıma hayıflanıyor yaşadığım anları da anlamsızlaştırıyorum. Onca yaşanmışlığa, haksızlığa rağmen hala kendimden önce düşünüyorum hayatımdaki herkesi. "Önce ben" demek bu kadar zor değil biliyorum ama kahrolsun bazı şeyler işte... Yaptığın şeyin kendin için doğru olduğunu bildiğin şeylerin hesabını vermek istemiyorum artık kimseye. 47 yaşındayım ve artık kendi konforum, kendi ruhum için yaşamak istiyorum hayatımın kalanını. Ben sadece güçlü kadın olmak istemiyorum artık. Ben hem güçlü, hem mutlu bir kadın olmak istiyorum. Ben artık hayatımın tadını çıkartmak, herkesi için gösterdiğim çabayı biraz da kendim için göstermek istiyorum. 

Dizlerimin üzerinde bir battaniye ile cam kenarından dışarıya baktığım günler geldiğinde "iyi ki"ler dökülsün istiyorum dilimden "keşke"ler yerine...

"Mutlu olmak için gerekli olan bencillik sadece kendini düşünmek değil, önce kendini düşünmektir..."