İyi ki doğmuşum, iyi ki varsınız...

Yıllar önce vazgeçmiştim doğum günlerimi kutlamaktan yine böyle bir pazar günü. Sebebi sadece yaşlanmak olsaydı keşke ama değil… Beni tanıyanlar bilir gerçek sebebini, bilenler bilmeyenlere anlatabilirler : ) Ama ailem ve dostlarım benden daha inatçı çıktılar ve onların sayesinde tekrar keyif almaya başladım 5 Ağustos’lardan. Aklıma geliyor elbette yaşadıklarım ama beni üzmesine, keyfimi kaçırmasına izin vermiyorum eskisi gibi. Büyüdükçe öğreniyorum geçmişin bugünümü etkilemesine izin vermemeyi. Öğreniyorum dediğime göre hala yeterince büyümemişim demek ki… Doğan görünümlü Şahin gibiyim maşallah :) 27 görünümlü 37’lik!!! 

37 yıla pek çok şey sığdırdım elbette iyisiyle kötüsüyle. Kazançlarım da var kayıplarım da. Bir de bunlardan öğrendiklerim var elbette. Mesela; hayatın garantisinin olmadığını, hayatın bir günde hatta bir saatte değişebileceğini o yüzden “an”ı yaşamak gerektiğini, aşkın acı da verse en güzel duygu olduğunu ve mutlaka yaşanması gerektiğini, paranın araç olduğu günlerin amaç olduğu günlere göre çok daha keyifli olduğunu, insanların gün geçtikçe daha bencil olduğunu ve bunu yapamıyorsan üzülmeye devam edeceğini, kimseyi değiştirmenin mümkün olmadığını o yüzden insanları olduğu gibi kabul etmen gerektiğini, beklentilerini minimumda tuttuğunda maksimum mutluluğu yakalayabildiğini, hayatın paylaştıkça güzelleştiğini, ihtiyacı olanlara yardım etmenin verdiği iç huzurunu hiçbir yerde ve hiçbir şeyde bulamayacağını ve sağlığın -ne kadar zengin olursan ol- satın alınamayacağını öğrendim. Ama en önemlisi de hayatımdaki insanların benim en büyük zenginliğim olduğunu öğrendim… 

Bugüne kadar yaptığım en iyi şeyin insan biriktirmek olduğunu her fırsatta söyledim, söylemekten de vazgeçmeyeceğim. Bunu hem zor günlerimde hem de iyi günlerimde çok daha iyi anlıyorum tıpkı bugün gibi... 

Öncelikle;

Ne olursa olsun doğru bildiğim yoldan gitmeyi ve dik durmayı öğreten anneme ve babama, 

Benimle aynı kaderi ( inanıyorum bir gün değişecek bu kader ) paylaşan ve  manevi gücünü her zaman hissettiğim hayata birlikte kafa tuttuğum ablama, 

Bugünümü ve her günümü güzel kılmak için uğraşan, her zaman yanımda olan tüm dostlarıma ve arkadaşlarıma,

Hayatıma giren, yüreğime dokunan herkese,

Ve aldığı tüm darbelere, yaşadığı tüm hayal kırıklıklarına ve kayıplara rağmen benim güçlü kadın olma savaşımda beni asla yalnız bırakmayan ve inadından vazgeçmeyen içimdeki kız çocuğuna çok teşekkür ediyorum. 

Hepiniz iyi ki varsınız ve iyi ki benimlesiniz… Sizleri seviyorum...

Gereksiz not: İnsan yaşlandıkça sahiden de bir duygusallaşıyor haberiniz olsun gençler ;)