Her gelenin çok sevmesinden ve sırf çok sevdiği için canımı çok yakmasından,
Başlarken iki kişilik olan mutlulukların ilerleyen günlerde tek kişilik yaşanmasından,
Özenle ördüğüm duvarlarımın yıkılmasından,
Verilen sözlerin tutulmamasından,
Hiçbir şey olmamış gibi yola devam edilmesinden,
Geride kalan dağınıklıklarla tek başıma mücadele etmekten,
Varken yok, yokken var olmalarından,
Önce tanımak için sonra da unutmak için uğraşmaktan,
İnandığım için kandırmaya çalışmalarından,
Sever gibi görünmelerinden,
Gelirken bambaşka giderken herkes gibi olduklarını görmekten,
Ziyadesiyle yoruldum...
O yüzden sevmesinler beni artık...
Gelmesinler gidecek olanlar artık...
Söylediklerini gerçekten hissetmeyenler artık hiç zahmet buyurmasınlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder