19 Haziran 2022 Pazar

Ardından...

Biz hiç arkadaş baba kızlardan olmadık... Biz hiç sımsıkı sarılmadık... Sen hiç gelip kendiliğinden öpmedin beni. Ben öptüğümde de hep çektin kendini. Seni seviyorum diyemezdin de "insan evladını sevmez mi" derdin beni seviyor musun diye sorduğumda. İnsan evladını sever elbet, sevmeli de ama söylemeli, hissettirmeli de derdim içimden her seferinde. İmrenirdim babasıyla olan ilişkilerine şahit olduğum arkadaşlarıma. Keşke diyordum keşke...

Çocukken çok içerliyordum bu hallerine. Sana kızıyor, küsüyordum içten içe. Sonra sonra, büyüdükçe, olgunlaştıkça ve farkındalığım arttıkça anladım ki insan görmediği bir sevgiyi gösteremiyormuş da... Seni kimse sevmemiş ki çocukken, kimse başını okşamamış, "neyin var oğlum" dememiş ki. Sevgisiz büyüyen bir çocuk ne bilsin sevgiyi? 

Hep kendi başının çaresine kendin bakmış, kendi kendinin ailesi olmuşsun ta ki kendi aileni kurana kadar. Annem sana yoldaş olana kadar... 

Hayatı hep güçlü olmak, güçlü olmanın yolunun da "sert" durmaktan geçtiğini sandın ve biz ne yaparsak yapalım değiştirmedin bu düşünceni. Hep kendi halinde olmayı tercih ettin, bizden uzak. Bir anneme düşkündün, bir onu kaybetmekten korkardın. Oysa biz de her şeye rağmen ne çok sevdik seni. Sen bizi ittikçe biz sana daha çok sahip çıktık, daha çok bağlandık. Sen kendinden, yaşamaktan vazgeçtiğinde bile biz senden vazgeçmedik. Biliyorduk çünkü sevgi emekti... Emek vermediğin hiçbir sevgiye sahip olamazdı insan... 

Keşke öfkende, kızgınlığında net olduğun kadar sevginde de olabilseydin. Keşke daha çok hissettirseydin sevgini... Keşke içimde bu kırgınlık kalmasaydı... Keşke ben de diyebilseydim "bana bir şey olmaz çünkü babam var" diye... Keşke sende eksik olan duygularımı başka adamlarda aramak zorunda kalmasaydım... 

Sen ne kadar uzak durmuş olsan da senden o kadar çok şey öğrendim ki... Gururlu olmayı, kimseye boyun eğmemeyi, her zaman dik durmayı, sorunlarımı kendim çözmeyi, emeğe saygıyı... Yemek yerken hangi çatalın neye yaradığını, adabıyla rakı içmeyi... Ve en önemlisi kimseye "eyvallah" dememeyi...

Çok şey var yazmak istediğim ama boğazımda oluşan düğümlerin engel olduğu... Diyeceğim şudur; benden yana tüm haklarım helal olsun sana babacığım... Yattığın yer hiç incitmesin seni... Dilerim gittiğin yerde bu dünyada hiç olmadığın kadar mutlu ve huzurlu olursun... Dilerim orada da hissedersin seni sevdiğimi... Ve bir gün kavuştuğumuzda hiç sarılmadığın kadar sıkı sarılırsın bana... 

Seni çok seviyorum Babam... 

Babalar günün kutlu olsun... Öperim o yumuşak ellerinden...

https://www.youtube.com/watch?v=o4OStsfsbzs